 |
| CEIP Sagrada Familia 2012-2015 |
Chegou o momento da despedida dos Tiribiquiños... Voltaremos ás aulas en setembro, mais van ser outras as mesas e outros os profesores, así que tiramos dende este blog unha manchea de bicos aos nosos benqueridos titores, que coidaron tan ben de nós nestes tres anos e nos animaron a descubrir mundos novos dentro dun magnífico castelo enfeitizado na Ronda do Outeiro.
Un moi agarimoso biquiño á nosa fada madriña, a fada do fermoso sorriso. Grazas Marta pola túa doce paciencia e por escoitar con adicación as nosas ocorrencias, porque sempre soubeches que o máis maravilloso reside nun mundo pequeno. Grazas á fada que se puxo con nós o casco de bombeiro, á diseñadora que ideou con tanto mimo os nosos incribles traxes de antroido -contáronnos que a sona dos sarcófagos con pequenas momias no interior chegou mesmo ao museo do Cairo-. Querida fada madriña, sabemos que gardas para cada un de nós un recunchiño no teu grande corazón. Ti encheches de ledicia todos estes corazóns pequenos.
Bicos tamén para Manu, o noso respectuoso mestre pintor, que conseguiu facer de nós uns pequenos artistas sen poñer coto ao noso maxín. O capitán pirata que nos levou polos procelosos mares ata descubrir un fantástico tesouro de pedras "preciosas" que compartiu como un bo camarada. As máis exquisitas esmeraldas son aquelas que compartimos contigo, o noso adulto con alma de pícaro. Un biquiño moi grande para este virtuoso horticultor que nos amosou que a semente primeira é pequena, pero logo medra ata convertirse nunha árbore esplendorosa. Querémoste!
Biquiños tamén para Rafa, o mestre de cerimonias que dirixiu cada un dos eventos deste pazo de conto, un señor mestre con alma de xograr que alegrou coa súa música e representacións os corredores do castelo.
Un biquiño para Rebeca, a incrible fada que veu dos bosques para espallar a primavera no espírito destes pequechos.
Apertas para a xente do ANPA, que tan ben se encarga do noso tempo de lecer, entre xogos e escuma; grazas por esas viaxes que nos abriron horizontes descoñecidos. A vosa adicación non coñece límites; sodes do mellor!
Unha aperta para Jaime, o gardián celoso das chaves deste fabuloso castelo.
Para todas as mamás e os papás, un grande, enorme bico. Grazas por querernos tanto!!
